Dr. Paul Jarvis

Gepubliceerd Juni 01, 2018

De behoeften van een land op het gebied van gezondheidszorg veranderen met de tijd, en naarmate onze bevolking ouder wordt, worden de behoeften aan gezondheidszorg complexer.1

Niets toont dit beter aan dan de toename van het aantal hartoperaties in de afgelopen jaren. Jaarlijks vinden er nu meer dan een miljoen hartoperaties plaats in de hele wereld en dit aantal zal waarschijnlijk blijven stijgen.2

Cardiopulmonaire bypass (CPB) is een techniek waarbij de hart- en longfunctie tijdens de operatie tijdelijk worden overgenomen, zodat de circulatie en de zuurstofvoorziening van het bloed van de patiënt in stand worden gehouden.

Terwijl de patiënten aan de cardiopulmonaire bypass liggen, zijn zij het kwetsbaarst en in hoge mate afhankelijk van de bekwaamheid van het klinische team en de technologie die dat team bijstaat. Tijdens een typische hartoperatie met cardiopulmonaire bypass ondergaan patiënten een groot aantal tests, zoals hemoglobine, hematocriet, bloedgassen en elektrolyten. Vanaf de toediening van de anesthesie tot de onmiddellijke postoperatieve periode wordt bij de patiënten meestal om de 20-30 minuten bloed afgenomen en geanalyseerd.2

“Jaarlijks vinden er nu meer dan een miljoen hartoperaties plaats in de hele wereld”2

GEBRUIK VAN ACT

ACT wordt traditioneel in de operatiekamer gemeten, aangezien er geen equivalente laboratoriumtest bestaat. De andere bloedtests die nodig zijn om de patiënt tijdens een hartoperatie veilig te kunnen bewaken, worden echter vaak buiten de operatiekamer geanalyseerd, maar wel binnen de grenzen van de operatieafdeling met behulp van point-of-care-technologie. Dit betekent dat de anesthesieassistent tot 45 minuten uit de operatiekamer kan zijn, of zelfs langer bij complexere gevallen.

Het verleden heeft uitgewezen dat wanneer een centraal ziekenhuislaboratorium wordt gebruikt in plaats van point-of-care-technologie, het klinische team na de monsterneming pas na 90 minuten over de uitslag kan beschikken.3 Als zo lang op de uitslag moet worden gewacht, betekent dit dat beslissingen worden genomen op basis van historische gegevens die niet langer het echte klinische beeld weerspiegelen. Dit kan leiden tot vertragingen bij de juiste behandeling.

De praktijk van het testen in aanwezigheid van de patiënt houdt in dat de bloedanalyzer aan het bed van de patiënt wordt gebruikt. Hierdoor kan het bloedmonster en, nog belangrijker, de anesthesieassistent, in de operatiekamer blijven. De verwerking van de bloedmonsters vindt plaats tijdens de operatie, wat betekent dat in tijden van crisis het voltallige personeel in de operatiekamer beschikbaar is. Het zorgt er ook voor dat tijdig kan worden gereageerd op veranderingen in de toestand van de patiënt en verkleint de kans dat monsters die de operatiekamer verlaten door elkaar worden gehaald en dat de resultaten aan de verkeerde patiënt worden doorgegeven.

“Eén enkel apparaat zorgt voor standaardisatie en vereenvoudiging van connectiviteitsproblemen.”

Apparaten waarmee een breed menu van tests kan worden geanalyseerd op één enkel platform kunnen een belangrijke rol spelen in operatiekamers voor hartchirurgie. Eén enkel toestel zorgt voor standaardisatie, vereenvoudigt de connectiviteitsproblemen die door het gebruik van meerdere toestellen ontstaan en zorgt voor één enkele voetafdruk zodat de toch al overbelaste operatiekamer niet wordt overbelast met technologie.

CONCLUSIES

Hartchirurgie wordt steeds complexer en de vooruitgang in de technologie moet gelijke tred houden met deze eisen, zodat klinische teams zijn toegerust om de best mogelijke zorg te verlenen. Testen in aanwezigheid van de patiënt biedt een eenvoudige oplossing voor intraoperatief bloedonderzoek, waardoor het personeel in de operatiekamer kan blijven en de zorg veiliger en sneller kan verlenen.